Door Albert Waterhondt
1933. Crisistijd. Hitler was net aan de macht gekomen. Muiterij brak uit op het Nederlandse pantserschip “De Zeven Provinciën”. Alom heerste angst voor socialisten en communisten. De Anti-Revolutionnaire Partij deed zijn naam eer aan en boekte grote verkiezingswinst. Dit werd in gereformeerde kringen tot diep in de nacht gevierd met sterke drank en een gepaste mate van ongeremd gedrag. Met alle gevolgen vandien. Waaronder het ontstaan van een zeker mannelijk embryo.
Dit bewuste embryo vond dat een inbreuk op zijn vrijheid. Hij had onmiddellijk een nostalgisch verlangen naar de tijd dat hij nog een onzijdig ei was, het ei X. Toen alle mogelijkheden nog open lagen. Achtentwintig jaar lang had het ei X rustig liggen slapen temidden van honderdduizenden andere eieren. In collectief onbewustzijn. In een soort huls. Wachtende op iemand die het nog nooit gezien had. De wacht was lang doch zonder complicaties. De eieren waren zich van niets bewust. Huls en al, waren ze ooit voortgekomen uit een ander ei. Dat op zijn beurt was voortgekomen uit een voorafgaande huls. Enzoterug enzoterug. Als je even de moeite neemt om dit door te denken, dan zie je dat dit proces zich van ei tot ei herhaald moet hebben sinds het begin van de schepping. Van moeder tot moeder. Droste effect. Blooker, zo je wilt.
Het toeval, de maan, iets chemisch, of hogerhand, zeg maar het toeval, bepaalde dat een gering aantal van deze honderdduizenden eieren moest rijpen. En wat volgt er op rijpen? Juist. Het verval. Deze eieren vervielen. Ze werden toevallig losgelaten en ze vielen. Er zijn medici die beweren dat zo’n ei springt maar dat is onzin. Springen wil je. Vallen overkomt je. Je hebt geen keus. Het valt je toe.
Het onbewuste ei X kwam tijdens de val terecht in een tegenstroom van onbekende indringers. Een botsing met een van hen was niet te vermijden. De indringer, een zekere Y, bleef in het ei steken en bracht een eigenaardig gevoel teweeg, zoiets als jeuk. Onthoud dit goed, jeuk. Het ei X was niet langer onbewust. Het werd een bewust embryo ofschoon het daarom niet gevraagd had. Het ei werd hij. Het had ook zij kunnen worden. Het heeft waarschijnlijk niet veel gescheeld. Maar daarover later.
(wordt vervolgd)
